Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc (POChP) jest jedną z najczęściej występujących chorób układu oddechowego. Mimo to wciąż wiele osób o niej nie słyszało i tym samym nie potrafi rozpoznać pierwszych objawów POChP. Zgłaszając się do lekarza na zaawansowanym etapie choroby, kiedy praktycznie uniemożliwia ona normalne funkcjonowanie, mamy ograniczone możliwości leczenia i tym samym złagodzenia objawów. Stąd warto wiedzieć, jakie są podstawowe symptomy chorobowe, co pozwoli szybko na nie zareagować i podjąć odpowiednią terapię.
Czym jest Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc?
POChP to choroba układu oddechowego, współcześnie klasyfikowana jako choroba ogólnoustrojowa, rzutująca na wszystkie kluczowe funkcje organizmu. Charakteryzuje się ograniczeniem przepływu powietrza w drogach oddechowych i pęcherzykach płucnych. Prowadzi do nieodwracalnych zmian w miąższu płuc i w naczyniach płucnych, co jest konsekwencją długotrwałego narażenia na szkodliwe czynniki: pyły, gazy, jak i dym tytoniowy.
Jest to choroba o globalnym zasięgu. Liczbę chorych na całym świecie szacuje się na około 380 milionów, z czego tylko w Polsce może to być około 2 milionów osób. W dodatku częstość występowania POChP wciąż się zwiększa, co przypisuje się m.in. pogarszającej się jakości powietrza.
Ważne!
Światowa Organizacja Zdrowia prognozuje, że liczba zgonów spowodowanych POChP w ciągu najbliższych 8-10 lat może wzrosnąć o ponad 30%. Do 2030 roku Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może stać się trzecią główną przyczyną zgonów na świecie.
Czynniki ryzyka POChP, czyli komu najbardziej zagraża ta choroba?
Statystycznie najczęściej chorują osoby w podeszłym wieku, w większości mężczyźni. Na POChP zachorować mogą jednak także znacznie młodsi ludzie, nawet po 40. roku życia. W głównej mierze dotyczy to osób, które używają lub używały wyrobów tytoniowych – w tym biernie.
Coraz częściej w kontekście POChP podnosi się temat zanieczyszczenia powietrza. Smog i zawarte w nim toksyny, przede wszystkim tlenki azotu, stanowią kluczowy czynnik ryzyka tej choroby. Dotyczy to również zanieczyszczeń występujących w specyficznym środowisku pracy, na które szczególnie narażone są osoby wykonujące zawody takie jak: górnik, hutnik, metalurg, rolnik, pracownik budowlany, operator maszyn, sprzątaczka, fryzjer, mechanik samochodowy czy kosmetyczka.
Wczesne objawy POChP
Jednym z głównych powodów, dla których POChP najczęściej diagnozuje się u osób starszych, jest długie zwlekanie z wizytą u lekarza. Wynika to z faktu, iż choroba może się latami rozwijać zupełnie bezobjawowo lub dając tylko skąpe objawy, nad którymi wiele osób przechodzi do porządku dziennego.
Podkreślmy zatem, że każda osoba po czterdziestce, która znajduje się w grupie ryzyka POChP, powinna zwracać baczną uwagę i nie ignorować najczęściej obserwowanych objawów choroby, takich jak:
- przewlekły kaszel,
- odkrztuszanie plwociny (gęstej wydzieliny z płuc, czasami o ropnym charakterze),
- stopniowo narastająca duszność,
- pogorszenie tolerancji wysiłku (męczliwość, awersja do podejmowania aktywności fizycznej, trudności z wykonywaniem nawet prostych czynności, jak przejście kilku metrów bez zadyszki).
O ciężkości przebiegu choroby decyduje częstotliwość występowania tych objawów, ich zaostrzeń, a także obecność chorób współistniejących, takich jak m.in. rak płuc, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca, zespół metaboliczny, rozstrzenie oskrzeli czy refluks żołądkowo-przełykowy.
Więcej o objawach POChP przeczytasz na stronie internetowej https://oddychajmy.pl/objawy-pochp/.
Co robić w przypadku zaobserwowania objawów POChP?
Na początek należy udać się do lekarza rodzinnego i powiedzieć mu o swoich podejrzeniach. Lekarz zbierze wywiad, przeprowadzi podstawowe badanie osłuchowe i podejmie decyzję o ewentualnym skierowaniu pacjenta na pogłębioną diagnostykę do poradni pulmonologicznej.
Rozpoznanie lub wykluczenie POChP wymaga przeprowadzenia specjalistycznych badań, w tym spirometrii, pletyzmografii (badania funkcji płuc), RTG klatki piersiowej, echo serca, EKG czy ergospirometrii – ma to na celu różnicowanie POChP i innych chorób dających podobne objawy.
Dodajmy również, że pomimo iż POChP nie można wyleczyć (powoduje nieodwracalne zmiany w dolnych drogach oddechowych), to jednocześnie jest to choroba poddająca się profilaktyce i leczeniu. Odpowiednio dobrana terapia może zmniejszyć nasilenie objawów i poprawić jakość życia pacjenta, dając szansę na zachowanie samodzielności i uniknięcie inwalidztwa.
Zobacz opinie na forum o artykule: